زندگی نامه
بسم الله الرّحمٰن الرّحیم
الحمدلله ربالعالمین و الصلوة والسلام علی خیرخلقه ابی القاسم محمّد وعلی اهل بیته الطیبین الطاهرین
دوم فروردین 1337 در کربلا، از پدر و مادری یزدی متولد شدم و در سال ۱۳۴۷ به اجبار حکومت بعثی عراق به قم مهاجرت کردیم. در سال ۱۳۵۱ در مدرسه المهدی «عج» به تحصیل علوم دینی پرداختم. دو سال بعد به مدرسه علمیه رسالت منتقل و تا اتمام لمعتین ادامه تحصیل دادم. با پیروزی انقلاب اسلامی و نیاز شدید به دبیران دینی، دو سال اول انقلاب را در دبیرستانها و دانشسراهای تربیت معلم محلات و بوشهر به تدریس کتاب های دینی و قرائت قرآن پرداختم. سپس برای ادامه تحصیل به قم بازگشتمو درس رسائل (آقای اعتمادی) و مکاسب (آقای ستوده) حاضر شدم و در کنار تحصیل در ایام تبلیغ به مناطق مورد نیاز سفر میکردم.
باتوجهبه مطالعات و تحقیقاتی که در علوم قرآنی داشتم و تجربیات بهدستآمده در امر تدریس و کلاسداری و نیاز شدید به معلمین قرآن (با توجه به نهضت قرآنی که به برکت انقلاب اسلامی راه افتاده بود) بیشتر وقت خود را صرف برگزاری دورههای تربیتمعلم قرآن کریم میکردم.
با تأسیس بخش قرآن سازمان تبلیغات اسلامی (در سال 1361) همکاری خود را با آن بخش شروع کردم و ضمن تدریس در دورههای تربیت معلم قرآن کریم ویژۀ معلمین آموزشوپرورش که در تابستانها از سراسر کشور در تهران برگزار میشد. برای برگزاری دورههای ضمن خدمت معلمین آموزش وپرورش به شهرستانها اعزام و به تدریس مهارت های آموزش قرآن کریم می پرداختم.
با گسترش فعالیتهای قرآنی بخش قرآن و تبدیل آن به دارالقرآن الکریم و تأسیس کانونهای قرآن سازمان تبلیغات اسلامی در شهرستانها، برای برگزاری دورههای تربیتمعلم قرآن از طرف دارالقرآن کریم اعزام میشدم تا معلمین موردنیاز برای نهضت آموزش قرآن آن سازمان را آماده سازم و برای یکسانسازی متون آموزش با همکاری دو تن از اساتید قرآن (آقایان حاجی شریف و سیف) کتاب آموزش روخوانی قرآن کریم را تهیه کردیم.
بعد از مدتی (باتوجهبه سن و معلومات قرآنآموزان) کتاب آموزش قرآن در دو سطح خردسال و بزرگسال و برای معلمین قرآن کتاب راهنمای تدریس روخوانی (برای اولینبار در کشور) توسط اینجانب تهیه و چاپ شد که با استقبال فراوان معلمین قرآن در سراسر کشور مواجه گردید.
همزمان با فعالیتهای قرآنی در شهرستانها؛ کانون قرآن سازمان تبلیغات اسلامی قم را تأسیس و به برگزاری دورههای تربیتمعلم قرآن کریم پرداختم که مورد استقبال فراوان طلاب ایرانی و غیرایرانی مواجه گردید. باتوجهبه نیاز شدید این دورهها برای طلاب، با پیشنهاد معاونت تهذیب حوزه (حجتالاسلام آقای آشتیانی) واحد قرآن حوزه علمیه قم را تأسیس و تمام فعالیتهای قرآنی خود را در آن متمرکز کردم. عمده فعالیتها، برگزاری دورههای تربیتمعلم قرآن کریم در طول سال تحصیلی بهصورت ناپیوسته (هر شب یک جلسه) و در تعطیلات تابستانی بهصورت پیوسته (دو هفته و هر روز چهار جلسه)برگزار میشد. در کنار فعالیتهای قرآنی، در درس خارج آیات عظام آقایان فاضل لنکرانی و مکارم شیرازی شرکت میکردم و به تحقیقات خود در زمینههای مختلف علوم قرآنی زیر نظر استادم آیتالله معرفت (که از قبل از انقلاب افتخار شاگردی ایشان را داشتم) ادامه میدادم.
باتوجهبه نیاز جامعه در تهیه و تدوین متون آموزشی علوم قرآنی برای عموم مردم؛ برای اینکه وقت کافی برای حضور در درس مراجع تقلید و تدریس و تألیف داشته باشم؛ واحد قرآن را به نیروهای جوان (که قبلاً دورهها را با موفقیت گذرانده بودند) واگذار کردم تا وقت کافی برای تحقیق و تألیف متون آموزشی موردنیاز جامعه در رشتههای مختلف علوم قرآنی داشته باشم (فهرست کتابها در قسمت کتابها آمده است).
با تحقیقاتی که در کتابهای فقهی دررابطهبا قرائت قرآن و اذکار نماز داشتم، نیاز ضروری ائمۀ جمعه و جماعات را در تهیۀ کتاب مستقلی دررابطهبا احکام فقهی قرائت قرآن و اذکار نماز دیدم. حداقل یکسال طول کشید تا کتاب «احکام تجوید القرائه» را (که دررابطهبا احکام صحت قرائت نماز از دیدگاه فقها و مراجع بزرگوار تقلید است) تهیه وچاپ کنم. مدیریت وقت حوزههای علمیه بعد از مطالعه آن کتاب از مرکز تهیه و تدوین متون درسی حوزه خواستند تا مباحث فقهی قرائت در کتاب آموزش قرائت قرآن حوزه (که قبلاً توسط اینجانب و آقای شهیدی تهیه شده بود) اضافه گردد وبا توجه به تسلط اجمالی ورودهای حوزه به روخوانی، ضمن تکمیل و مستندسازی مباحث صحت قرائت کتاب روانخوانی و تجوید، آخر هر بحثی احکام فقهی آن نیز ضمیمه گردید که الحمدلله توسط مرکز تهیه و تدوین متون درسی حوزه ویراستاری و باکیفیت عالی چاپ و در اختیار طلاب قرار گرفت، برای اساتید آموزش قرائت، راهنمای تدریس آن که قبلاً جداگانه «روانخوانی» و «تجوید» چاپ شده بود، تکمیل و در اختیار مرکز تهیه و تدوین دروس حوزه قرار دادم تا ان شاء الله بعد از بررسی توسط کارشناسان آن مرکز چاپ گردد.
من الله التوفیق. علی حبیبی احمدآبادی. 22 بهمن 1402